Islandia 2019 - Esja

Dwa tygodnie temu byłem na weekend na Islandii. Pogoda dopisała, w związku z tym w sobotę wybrałem się na Esję - masyw górski, właściwie płaskowyż położony nieopodal Reykjaviku. Co miłe, do podnóża można dojechać komunikacją miejską/regionalną.

• Poglądowy widok z węzła przesiadkowego Artun, Esja po lewej.
• Start wycieczki - parking i restauracja Esjustofa (nieczynna poza sezonem).
• Do Stein szlak prowadzi wygodną ścieżką, co jakiś czas są tablice informacyjne.
• Przed 10, Słońce dopiero wschodzi.
• Drzewa na Islandii to rzadkość.
• Jeden z niewielu lasów na całej wyspie. Po lewej Kistufell.
• Nad rozwidleniem szlaków - dwie opcje po obu stronach doliny.
• Kistufell i islandzkie kolory.
• Kolejny strumyk po drodze.
• Panoramka poniżej Stein (Kamienia).
• Pierwszy widok na drugą stronę przy kamieniu.
• Płaski wierzchołek Kerhólakambur.
• Ramię opadające z Þverfellshorn w kierunku oceanu.
• Kopuła szczytowa Þverfellshorn. Coraz stromiej.
• Stein zostaje w dole. W tle Reykjavik i okolice.
• Wejście w najciekawszą część - scrambling i łańcuchy pod samym szczytem.
• Na "szczycie" Þverfellshorn (820 m npm). To właściwie nie szczyt, a tylko początek płaskowyżu.
• Kerhólakambur przyprószony śniegiem.
• Turystka z Polski na Þverfellshorn :)
• Dalsza droga wygląda tak. Szlaku brak, co kilkaset metrów kopczyk.
• Pierwszy widok na drugą stronę masywu - na horyzoncie wulkan Snæfellsjökull (1446 m npm).
• Ta biała buła to najwyższy punkt Esji - Hábunga (914 m npm).
• Zbliżenie na ciemny masyw Akrafjall, a w głębi Snæfellsjökull.
• Panorama z Esji na północny zachód.
• Hekla (1491 m npm) widziana z Esji.
• Największa islandzka elektrownia geotermalna Hellisheiði.
• Elektrownia Svartsengi. Zrzut wody z turbin zasila najbardziej przereklamowaną atrakcję Islandii - Błękitną Lagunę.
• Tak się na Islandii wyprowadza psy na spacer.
• Centrum Reykjaviku, a przed nim wysepka Viðey.
• Z powrotem przy Stein.
• Jesienne niskie słońce otoczone słabym halo.
• Schodzę alternatywnym wariantem, trawersując górne piętro kolorowej doliny.
• Południowe urwiska Esji, w głębi Kistufell.
• W tym wariancie też przekracza się kilka potoków.
• I ostatni strumyk na dole, w brzozowym "lesie".